Tuinieren met een beperking? Ja, dat kan!
Een kort verhaal over een stadsboerderij die buurtboerderij werd, moestuinbakken, de kracht van vrijwilligers, en hoe je afwijzing kunt ombuigen.
Iedereen begint toch een klein beetje zenuwachtig te worden. Nu is het bekend dat hoogwaardigheidsbekleders eigenlijk nooit op tijd mógen zijn, maar stel je voor dat er iets tussen is gekomen. Even later is er opluchting: de wethouder heeft gebeld, hij is alleen maar een paar minuten vertraagd. ‘De wethouder’ is Anne Mulder, wethouder van mobiliteit, buitenruimte en Scheveningen.
Het is woensdag 12 april en het decor is BuurtBoerderij de Nijkamphoeve, een plek waar alles is wat je van een mooie buurtboerderij mag verwachten.
Het weer werkt mee, het regent niet. En dat is maar goed ook, de ceremonie speelt zich af in de buitenlucht. Want alles draait om de moestuinbakken. Om tuinieren toegankelijk te maken voor mensen met een beperking heeft BuurtBoerderij de Nijkamphoeve in Escamp namelijk vier moestuinbakken hoger neergezet in de hobbytuin. Dat geeft mensen in een rolstoel of op een scootmobiel de mogelijkheid om op een verhoogde positie plantjes te zaaien en te oogsten. Er is ook een plateau neergelegd zodat mensen in een rolstoel, scootmobiel of met een rollator er makkelijk overheen kunnen lopen.
Respect van de wethouder
In de hobbytuin heet Liane Waling, voorzitter van de Stichting Vrienden de Nijkamphoeve iedereen van harte welkom. Dan wil de wethouder nog iets kwijt. Hij memoreert dat de gemeente in 2011 besloot om stadsboerderij de Nijkamphoeve af te stoten (nare term volgens hem). Dat was tegen het zere been van veel buurtbewoners en vrijwilligers. Zij kwamen in actie, en met hulp van donateurs en sponsoren zorgden ze ervoor dat de gemeente in 2012 het beheer overdroeg aan bovengenoemde stichting. De Nijkamphoeve was ‘onafhankelijk’. De wethouder toont zich een good sport door zijn respect uit te spreken voor alle vrijwilligers (het zijn er nu zo’n 200) die al die tijd betrokken zijn bij de Nijkamphoeve. En hij meldt ook nog dat het aantal bezoekers sinds de ‘overname’ is gestegen van 20.000 naar 35.000 per jaar.
Buiten de prijzen en toch niet
Die moestuinbakken hebben ook nog een verhaal. Dat wordt verteld door Wim Carabain, directeur van Voorall, waar ook de nodige vrijwilligers actief zijn. De bakken waren een inzending voor de Onbeperkt070-prijs, georganiseerd door Voorall. Voorall gaat hiermee op zoek naar waardevolle initiatieven en ideeën voor toegankelijkheid, inclusie en positieve beeldvorming. De inzending viel buiten de prijzen, maar ook hier waren er een paar mensen die het er niet bij lieten zitten. Een van hen was Ed Vols, vrijwilliger bij Voorall. En met ondersteuning van de gemeente Den Haag, Fonds 1818, de Nijkamphoeve en vrijwilligers werd het project toch gerealiseerd.
Wim spreekt de hoop uit dat dit initiatief een voorbeeld zal zijn voor veel soortgelijke acties. Want er zijn nog steeds veel te veel plekken in Den Haag slecht toegankelijk voor mensen met een beperking.En dan volgt de inwijding van de moestuinbakken. Ietwat onwennig, maar enthousiast, planten de wethouder en Charelle Redeker, een vrijwilliger van Voorall, twee aardbeienplantjes. En dat is dan dat.
BuurtBoerderij de Nijkamphoeve en de moestuinbakken: twee projecten die ‘afvielen’, maar sterk terugkwamen in de herkansing. En dan is dit toch eigenlijk ook een ode geworden aan al die vrijwilligers die geen ‘nee’ accepteerden (en daar hulp bij kregen).
https://www.voorall.nl/activiteiten-voorall-start/onbeperkt-070/onbeperkt-070
Er is ook een filmpje van de opening gemaakt