Ik heb het wel geprobeerd maar ja… het is toch niet helemaal gelukt om te ontspannen de afgelopen maand.
Wat is er dan wel gebeurd de afgelopen maand? Niet veel schokkends maar wel van die dingen die gebeuren. Die dingen gebeuren overigens ook zonder NAH maar hebben dan toch een andere impact op je lijf en hoofd.

Onze zoon werd 25 en dat moet uiteraard gevierd worden, het was echt heel gezellig en niet eens zo heel erg druk maar dat lijf… Hij woont anti-kraak dus we vierden het bij ons. Gezellig maar wel erg bijkomen daarna.

Een ander dingetje was dat ik onze hond ging uitlaten en ik had de energie om eens een groter rondje te lopen op zich heel fijn want na die longontsteking is mijn conditie erg achteruit gegaan. Vol goede moed ging ik op pad, ik ga eens een andere kant op dacht ik want ja ik moet de buurt hier nog steeds verkennen. Samen met Molly loop ik over het smalle pad door het weiland aan de overkant van het water. Ik heb de hond aan de lijn want als ze wegrent kan ik haar niet achterna. Zij hobbelt gezellig mee. In de verte zie ik een stel aankomen met een hond, een pitbull die los loopt. Op zich echt nog geen probleem wel weet ik dat als Molly aan de lijn loopt zij vaak aanslaat tegen andere honden dus ik let wel op en ze zijn nog ver. Die hond krijgt echter mijn hond in de smiezen en zet het ineens op het rennen. Die mensen zien het gebeuren en roepen hun hond terug maar ja die luistert niet meer, die heeft alleen maar oog voor Molly. Ik roep nog naar die mensen dat mijn hond niet aardig is voor andere honden maar het heeft geen effect. De pitbull stormt op Molly af en gaat dominant boven haar staan nadat Molly natuurlijk eerst even van zich heeft laten horen.

Het gaat gelukkig goed dus ik zeg “Mol ga je mee” en dan ziet de pitbull mij en ja ik heb brokjes in mijn zak, ik hoor die mensen nog roepen “oh nee” en ze gaan rennen maar de pitbull komt op mij af en springt tegen mij op. Ik sta wankel en zet een stap naar achteren en daar is een talud… ja daar val ik dus vanaf, laat de riem los, verstap mezelf en verdraai mn rug, die mensen gaan hun hond achterna en laten mij voor wat het is en Molly is rustig gaan zitten. Ik strompel weer omhoog, heel kleine stapjes en constant zoeken naar mijn evenwicht. Mijn hoofd draait en ik ben boos heel boos op die mensen maar ik kan het ze niet zeggen want ik moet me concentreren op iedere stap die ik zet, vaag hoor ik nog een “gaat het wel” maar ik kan geen woord uitbrengen want ik moet omhoog en stilstaan kan ik ook niet want het loopt erg scheef. En al had ik wel stil kunnen staan weet ik ook dat mijn NAH ervoor zorgt dat ik op zo’n moment niet meer uit mijn woorden kan komen, ik ben dan alle woorden kwijt. Al “zwaaiend als en tuimelaar” kom ik stapje voor stapje dichter bij Molly maar moet dan nog wel de riem oppakken die op de grond ligt. Mijn hoofd draait en tolt maar ik moet focussen, ik moet die riem oppakken…Dat was het eind van mijn geplande grote ronde. Sterker nog ik kon de dagen erna ook maar weer kleine rondjes lopen want verstapt en verdraaid tijdens de val. Overigens was het best een vriendelijke pitbull hoor, hij deed gewoon wat mijn hond ook doet, om een koekje vragen alleen mijn hond weegt 12 kilo en die pitbull niet…

Na weer een paar dagen bijkomen gaat het gelukkig weer wat beter en dan komen die warme dagen eraan. Sinds de herseninfarcten heb ik nog meer last van de hitte dus ik zag er al tegen op maar ik had niet verwacht volledig gevloerd te worden door een heel zware migraine aanval. Ik heb al sinds mijn tienertijd migraine en een aantal jaar echt heel erg zwaar, 2 aanvallen van 3 dagen per week met halfzijdige uitval, tot er eindelijk een arts was die de link legde met de pil. Na 8 jaar was ik van die heel heftige aanvallen af en bleven er nog 2 a 3 aanvallen per jaar over en vanaf het stoppen met de pil werkte de pijnmedicatie, daarvoor werkte pijnmedicatie helaas niet.

En nu kreeg ik dus op donderdag migraine mét aura én overgeven, dat was echt lang geleden, gauw wat ingenomen maar tot mijn schrik… het werkte niet. Ik heb mezelf kunnen verdoven met Valium en Tramadol, werkt allebei niet tegen die migraine maar je valt wel in slaap. Dus weer “heerlijk” twee dagen slapend op de bank door gebracht.
Hiermee wel de hitte soort van omzeilt dat dan weer wel. Al met al dus een maand met “van die dingen” Nou ja hopen maar weer op een goede volgende maand dan.

Tot de volgende..

Liefs Belinda

In Den Haag groeit het aantal inclusieve speeltuinen: plekken waar kinderen met én zonder beperking samen kunnen spelen, ontdekken en plezier maken. Want spelen is niet alleen leuk, het is essentieel voor ontwikkeling, contact en zelfvertrouwen. En elk kind verdient die kans!

Wat is inclusief spelen?
Inclusief spelen betekent dat speeltuinen zo zijn ingericht dat alle kinderen mee kunnen doen. Dat kan door:

• Toegankelijke paden voor rolstoelen
• Speeltoestellen met aangepaste zitjes of lage instap
• Zintuiglijk spel zoals voelborden, muziek en geluid
• Rustplekken en duidelijke structuur in de inrichting

Waarom het verschil maken?
Wist je dat 1 op de 12 kinderen in Nederland een beperking heeft? Voor hen is een gewone speeltuin vaak letterlijk een obstakel. Inclusieve speeltuinen bieden niet alleen speelplezier, maar ook gelijkwaardigheid en contact – voor kinderen én ouders.

Haagse voorbeelden van samenspeelplekken
In heel Den Haag zijn al prachtige voorbeelden te vinden. Enkele highlights:

• Natuurspeeltuin Bieremapark (Ypenburg) – met waterbanen en natuurlijke klimobjecten
• Speeltuin De Koe (Ypenburg) – volledig ontworpen voor inclusief gebruik
• Melis Stokepark (Escamp) – met voelspellen, een rolstoeldraaimolen en een veilige speelondergrond
• Speeltuin Katschiplaan (Leidschenveen) – met rolstoeltoegankelijke trampolines
• Speeltuin De Verademing (Segbroek) – waar burgerinitiatief en samenwerking tot inclusie leidden

Het Spaarwaterveld in Haagse Hout is als laatste toegevoegd als Samenspeelplek met interactieve samenspeelmogelijkheden en een toegankelijk speelveld. Elk stadsdeel heeft nu al minstens éen toegankelijke speeltuin. Loosduinen is momenteel aan de slag voor speeltuin Bokkefort samen met de jeugdraad en het skatepark in het Zuiderpark wordt rolstoelskaten serieus meegenomen bij het ontwerpen.

Dat wil niet zeggen dat Gemeente Den Haag en Voorall het hierbij laten. Momenteel loopt er een onderzoek van de Haagse Hogeschool en Hogeschool Utrecht  naar het gebruik van Samenspeelplekken. Zo kunnen we aankomende jaren nog beter aansluiten aan de behoefte van de kinderen met een beperking en het samenspelen van kinderen met en zonder beperking nog beter faciliteren.

Wat is er te doen voor kinderen met een beperking in Den Haag?

Doe mee
Wil jij bijdragen aan een inclusieve speelplek in jouw buurt? Neem contact op met Voorall. Samen bouwen we aan een Den Haag waarin elk kind zich welkom voelt. Want écht spelen doen we samen.

Mensen met een beperking zijn bij steeds meer Haagse evenementen welkom. Dit is te danken aan de gezamenlijke inzet van de Gemeente Den Haag, evenementenorganisatoren en belangenorganisatie Voorall.

Waarom toegankelijkheid?
De toegankelijkheid van evenementen staat landelijk steeds hoger op de agenda. In Den Haag zien we dat sommige organisatoren het al goed doen, anderen onderweg zijn, en sommigen de stap nog moeten zetten. De ambitie van Voorall en de Gemeente Den Haag is dat álle organisatoren van Haagse evenementen structureel toegankelijkheid omarmen – zodat echt iedereen kan meegenieten.

Hoe wordt toegankelijkheid verbeterd?
Voorall zet zich al jaren actief in om evenementen toegankelijker te maken. Dit gebeurt onder andere door:

• Testen met ervaringsdeskundigen: Hierbij worden evenementen bezocht en beoordeeld aan de hand van schouwlijsten.

• Adviesrapporten: Na een test ontvangt de organisator een fotoverslag met concrete tips en tops.

• De ‘Gids naar Toegankelijke Haagse Evenementen’ – een praktische handleiding met eisen en aanbevelingen.

• Infographic Toegankelijke Evenementen – een overzichtelijke visuele gids.

• Subsidie Toegankelijke Stad – een regeling van de gemeente om toegankelijkheid te stimuleren.

De drie pijlers van toegankelijkheid
Wanneer we evenementen testen, staan de volgende drie pijlers van toegankelijkheid altijd centraal:

• Digitale toegankelijkheid
  Informatie over toegankelijkheid moet duidelijk en vindbaar zijn op de website van het evenement. Denk aan een toegankelijke plattegrond, voorzieningen, routebeschrijving en contactopties.

• Fysieke toegankelijkheid
  Routes, entrees, terrein, EHBO, horeca en toiletten moeten goed bereikbaar zijn. Drempels, steile hellingen en obstakels (zoals kabels) moeten vermeden of slim opgelost worden.

• Sociale toegankelijkheid
  Iedereen moet zich welkom voelen, ook met een hulpmiddel of hulphond. Het personeel moet mensen met een beperking met respect benaderen: aankijken, duidelijk communiceren en nooit opmerkingen maken als "had je maar hulp moeten meenemen".
  
  

Ervaringen uit de praktijk – door Mariëtte (ervaringsdeskundige)
“Aan het begin van het testen waren vrijwel alle evenementen níet toegankelijk. Zelfs als organisatoren dachten dat ze het goed geregeld hadden, bleken oplossingen vaak onvoldoende of zelfs gevaarlijk. Zo was er een aluminium oprijplaat die zó steil was, dat ik die alleen met hulp durfde te gebruiken. Bij een ander evenement stond een toiletunit waarbij je bijna de haven in rolde.

Kabeldrempels zijn een structureel probleem. Ze zijn vaak te hoog, zeker voor scootmobielen, waardoor je blijft ‘hangen’. De mooiste oplossing? Laat de kabels bovenlangs lopen – dan heeft niemand er last van.

In het begin vonden organisatoren ons vooral ‘lastig’. Toezeggingen werden zelden opgevolgd en opgestuurde testverslagen bleven vaak zonder reactie. Daarom hebben we de gids opgesteld: daarin staat wat écht nodig is voor een volledig toegankelijke ervaring.

Gelukkig zien we nu ook goede voorbeelden. Zoals The Royal Christmas Fair: vrijwel het hele terrein was toegankelijk gemaakt. Wat een beleving – zo hoort het.

Samen met de gemeente hebben we een routekaart opgesteld naar volledig toegankelijke evenementen. Natuurlijk zijn er ook fysieke beperkingen aan een terrein – bestrating, straatmeubilair of brandweereisen – maar daar kun je met creativiteit en samenwerking vaak goed mee omgaan.”

Concrete tips uit de praktijk
Mariëtte komt met een aantal concrete tips voor evenementorganisatoren:

• Gebruik vaste bevestigingspunten op lantaarnpalen om kabels bovenlangs te leiden.

• Investeer in toegankelijke toiletunits die door organisatoren gehuurd kunnen worden – bijvoorbeeld via de gemeente.

• Als een festival jaarlijks op dezelfde plek plaatsvindt, moeten eerdere adviezen goed worden vastgelegd en toegepast.

“Het mooie van een toegankelijk evenement is dat iemand met een beperking vaak niet alleen komt. Dat betekent: meer bezoekers, meer inclusiviteit, meer impact.”

Wanneer en welke evenementen?
Voorall test al 5 jaar Haagse evenementen – in totaal 25 keer. Denk aan grote en kleine festivals, op afgesloten terrein of in de stad, zoals: The Royal Christmas Fair, Life I Live, Rrrollend, De Parade, Vlaggetjesdag, Zeeheldenfestival, Jazz in de Gracht, De Betovering, CPC, Uitmarkt, Bevrijdingsfestival, Rewire

Aandachtspunten
De aandachtspunten die bij alle evenementen gelden zijn de volgende:

• Te steile hellingen

• Kabeldrempels

• Ontbrekende of onduidelijke informatie (zowel online als op locatie)

• Toegankelijkheid van toiletvoorzieningen

• Verspreide horeca zonder goede bereikbaarheid

Wat is beschikbaar voor organisatoren?

• Gids naar Toegankelijke Haagse Evenementen (PDF)

• Infographic Toegankelijke Evenementen

• Subsidie ‘Toegankelijke Stad’ aanvragen bij de Gemeente Den Haag

Om zorgprofessionals beter rond het thema troost te kunnen opleiden, is het project Troostwijs gestart. In dit project worden troostrijke ervaringen uit het leven van ouderen verzameld.

Zorg voor mensen
De wereld van zorgprofessionals (in opleiding) is geladen met veel protocollen. Dit zorgt voor een uitdaging om van mens tot mens nabijheid te zoeken. Want hoe verkeer je samen met de patiënt in het veld van ‘niet‐weten’ en bouw je een menselijke relatie op? Er moet ruimte zijn om samen plek te geven aan verdriet en rouw. Een voormalig patiënt kan dat goed verwoorden: “Juist de momenten waarop ik door zorgprofessionals werd ontmoet in mijn complete mens‐zijn, dus niet enkel als patiënt, waren voor mij bijzonder troostrijk”. 

Leren van ervaringen
Om zorgprofessionals beter rond het thema troost en de ondersteuning van emoties te kunnen opleiden, is het belangrijk om hen te inspireren. Dit wordt gedaan in het project Troostwijs. In dit project worden troostrijke ervaringen uit het leven van ouderen, waar de zorgprofessional (al dan niet bewust) een bijdrage aan heeft geleverd, verzameld en op verschillende manieren gedeeld met (toekomstige) zorgprofessionals.

Het onderzoek
Ouderen nemen in dit project een bijzondere rol in als bron van wijsheid. Wat kunnen zij, met hun levenservaring, ons vertellen over troost? Hoe kunnen wij leren van de troostrijke verhalen die zij met zich meedragen? Ouderen met verschillende profielen zullen door studenten van beide verpleegkundeopleidingen geïnterviewd worden. 

Het intermenselijk contact tussen zorgvragers en zorgverleners kent twee richtingen. Daarom worden ook zorgverleners geïnterviewd. Studenten zullen de zorgverleners interviewen over hun ervaringen rond troost, maar ook wat ze denken nodig te hebben om troost te kunnen bieden in de praktijk. 

De TroostWijs Toolkit 
De toolkit is het resultaat van het TroostWijs-onderzoek; een fenomenologische verkenning van de troostrijke ervaringen van ervaringsdeskundigen en zorgprofessionals.19 verhalen over troost zijn verzameld in de TroostWijs bundel. Studenten Verpleegkunde, zorgprofessionals (in opleiding), onderzoekers én ervaringsdeskundige ouderen vertellen hierin wat troost voor hen is en hoe zij er vorm aan geven in hun leven. Deze verhalen vormen de basis voor de toolkit. Je vindt de bundel via deze link.  

De werkvormen in de toolkit nodigen je uit om zelf te voelen, te reflecteren, te ervaren wat jouw beleving is van troost. In woorden, beelden en met stilte. Alleen of samen met anderen. Of je nu (zorg)professional bent, student, mantelzorger, docent of mens op zoek naar betekenis; deze toolkit is voor jou. Gebruik de werkvormen om de trooster in jezelf op te zoeken, ervaringen te delen en in gesprek te gaan.  

Werkvormen om te downloaden: 

• Flessenpost - een poëtische werkvorm over troost
• Troost in een luciferdoosje
• Vier keer 'Waarom' - Reflectie zonder model
• Museum van Troost - Uit het hoofd en in de handen

Samenwerking
In dit project wordt samengewerkt door het lectoraat Relationele Zorg van De Haagse Hogeschool, de opleidingen Verpleegkunde van het ROC Mondriaan (mbo) en De Haagse Hogeschool (hbo), het HagaZiekenhuis, Dasein, stichting OMAZ en de Lukas kerk Den Haag. Het project is gesubsidieerd door BAVO Stichting Heemstede.