Een nieuw jaar, nieuwe kansen, nieuwe inzichten? Voor mij is een nieuw jaar eigenlijk beginnen met een soort van lockdown. Januari is voor mij een maand waarin ik altijd een pas op de plaats moet maken.

Dat heb ik overigens door schade en schande geleerd. De eerste jaren na mijn eerste herseninfarct deed ik dat niet hoor, ik weigerde toe te geven aan die “gekkigheid”. Wat voor een ander gold, gold niet voor mij. Daar was ik van overtuigd! Wat mijn revalidatie therapeuten ook zeiden. Zij wisten toch niet hoe ik me voelde dus ik wist het beter.

Dat was natuurlijk je reinste “struisvogel gedrag” want ik kreeg terugval op terugval. Het weigeren toe te geven heeft mij niet veel goeds gebracht.
Dus sinds een paar jaar, ja ja ik weet het, het heeft echt lang geduurd eer ik eraan toegaf, maar nu ik er eenmaal aan toegeef merk ik zoveel verbetering.

Januari is voor mij een maand van bezinning. Ik zorg dat ik zo min mogelijk afspraken heb, alleen de noodzakelijke. En in het begin van de maand zelfs de noodzakelijke het liefst niet.
hoe meer de maand vordert komen er wat meer afspraken in mijn agenda maar ik bouw het echt rustig op.

Laatst sprak ik een lotgenoot die nog niet zo lang lotgenoot is. Pas een jaar of 3, ja mensen dat is kort. Hij vertelde me dat hij zo moe was… zo moe.. en ik zeg automatisch ja het is januari, bijkom maand dus. Hij leek erg verbaasd dus we raakten erover aan de praat. Ik vertelde bovenstaande en dat ik er echt een jaar of 6 voor nodig had gehad om mezelf aan te passen en ik eigenlijk, heel eerlijk, pas twee jaar het echt geloof en er dus redelijk goed mee omga.
En dat alles eigenlijk omdat wij NAH-ers onszelf zo enorm overschatten. Ik denk dat dat overigens nauw verwant is aan eigenwijsheid maar dat zeg ik uiteraard niet hardop.

Nou was december voor ons ook wel extra druk aangezien we “ineens” een nieuw huis kochten en met spoed ons oude huis moesten verkopen, keuken uitzoeken, badkamer en toilet ook nog even op de valreep van het oude jaar. En dat alles heeft toch een partij energie gekost.
Dus januari… mijn bijkom maand… je mag dit jaar ietsjes langer duren …

Tot de volgende blog

Liefs,

Belinda

Voorall krijgt regelmatig vragen over gehandicaptenparkeren. Om wat meer duidelijkheid te geven over dit onderwerp beschrijven we hieronder een aantal vragen samen met de antwoorden die de gemeente ons heeft gegeven. Eerst leggen we uit waarom het belangrijk is dat deze voorzieningen er zijn. Daarna beschrijven we de verschillende soorten voorzieningen. Dit is belangrijk om vervolgens de antwoorden op de vragen te kunnen begrijpen.

Meedoen
Voor mensen met een beperking kan de auto een belangrijk middel zijn om zich zelfstandig te verplaatsen. Als de afstand die je kan lopen beperkt is, kan je bij de gemeente een gehandicaptenparkeerkaart aanvragen. Deze is bedoeld om mee te kunnen doen in de maatschappij, ook als je een loopbeperking hebt. Met de gehandicaptenparkeerkaart kun je gratis parkeren bij algemene voorzieningen zoals overheidsinstellingen, gezondheidszorginstellingen, publieke gebouwen en winkels. Uitgangspunt bij de toekenning van een gehandicaptenparkeerkaart is de medische noodzaak om de afstand van de auto tot algemene voorzieningen zo kort mogelijk te houden.

Verschillende voorzieningen
Er zijn verschillende voorzieningen voor gehandicaptenparkeren. Je vraagt ze allemaal bij de gemeente aan.
- Met een Europese gehandicaptenparkeerkaart mag je gratis parkeren op algemene gehandicaptenparkeerplaatsen in heel Europa. Deze kun je aanvragen als bestuurder, als passagier of als instelling.
- Met een bewonersparkeervergunning voor gehandicapten kun je met je auto op alle betaalde parkeerplaatsen in Den Haag parkeren zonder te betalen.
- Een individuele gehandicaptenparkeerplaats is een speciale parkeerplek bij je woning of werk. Deze is alleen voor jouw voertuig bedoeld.
Er is dus een verschil tussen de Europese gehandicaptenparkeerkaart en de bewonersparkeervergunning voor gehandicapten. Voor het aanvragen van een bewonersparkeervergunning of individuele parkeerplaats heb je de Europese gehandicaptenkaart nodig.

De gemeente Den Haag beschrijft op haar website wanneer je in aanmerking komt voor een van de parkeervoorzieningen en hoe je deze kunt aanvragen. Zie hiervoor: Gehandicaptenparkeren gemeente Den Haag
Om te beoordelen of je in aanmerking komt voor de Europese gehandicaptenparkeerkaart maakt de gemeente gebruik van de landelijke richtlijn die hiervoor is opgesteld. Zie hiervoor: Richtlijn Gehandicaptenparkeerkaart 

Vraag en antwoord
1. Klopt het dat mensen met een beperking geen eigen Europese gehandicaptenparkeerkaart kunnen krijgen als zij een partner hebben?
Dit klopt niet. De voorwaarde is dat iemand niet meer dan 100m. kan lopen. Dit wordt bepaald aan de hand van het sociaal medisch advies. Het maakt hierbij niet uit of iemand een partner heeft of niet.

2. Moeten mensen met levenslange beperkingen toch steeds een nieuwe aanvraag doen en keuringen ondergaan?
Dat hangt er vanaf of de Europese gehandicaptenkaart tijdelijk of permanent aan jou is uitgegeven. Bij tijdelijke kaarten is er kans op verbetering van de medische situatie en daarom moet iemand opnieuw gekeurd worden. De medische specialisten stellen hiervoor een termijn vast in het sociaal medische advies (maximaal 5 jaar). Mensen met een permanente kaart hoeven niet opnieuw gekeurd te worden. De kaart is 5 jaar geldig, daarna moet deze administratief vernieuwd worden, zonder keuring. Hiervoor moet je wel legeskosten betalen (ongeveer 40 euro).

3. Hoe weet ik of ik mijn medische gegevens moet meenemen bij de medische keuring?

De medische keuring wordt voor inwoners van Den Haag uitgevoerd door Calder Werkt. In de uitnodigingsbrief die je van hen ontvangt, staat dat je alle medische documenten mee moet nemen.

4. Krijg ik direct een boete als ik te laat ben met het vernieuwen van de Europese gehandicaptenparkeerkaart en ik toch parkeer op mijn individuele gehandicaptenparkeerplaats?
Nee, de gehandicaptenparkeerplaats wordt niet zomaar ingetrokken. Je kunt alleen niet met een verlopen Europese gehandicaptenkaart op een algemene gehandicaptenparkeerplaats staan.

Mensen met een gehandicaptenparkeervergunning krijgen een verlengingsbrief om hun kaart te verlengen. Bij een permanente parkeervergunning is dat 1 maand van tevoren en bij een tijdelijke 3 maanden van tevoren in verband met een nieuwe keuring. De bewonersparkeervergunning en de individuele gehandicaptenparkeerplaats hoeven bij een permanente kaart niet opnieuw aangevraagd te worden, alleen bij een tijdelijke kaart.

5. Zijn er wachtlijsten voor de (her)keuring voor gehandicaptenparkeerkaarten?

Nee, de doorlooptijd voor een medische (her)keuring is kort: vaak kunnen mensen al binnen 1,5 week terecht nadat zij zich hebben aangemeld.

We hopen dat dit artikel meer duidelijkheid heeft gegeven over de verschillende mogelijkheden voor gehandicaptenparkeren en de manier waarop je dit kunt aanvragen.

Margreet Roemeling

Het afgelopen halfjaar heeft Claudia Kaijen als stagiair ons ondersteund met diverse communicatiewerkzaamheden: van het meehelpen in een evenement tot aan het inplannen van alle sociale mediaberichten. Claudia is een derdejaars student aan de Hogeschool Rotterdam.

Claudia is iemand die mensen probeert mee te nemen in haar passie voor inclusiviteit en toegankelijkheid. Dit doet ze dan ook in haar vrije tijd voor Anders Bekeken, waar ze content maakt op Instagram en Youtube over blind en slechtziend zijn. Deze passie in belangenbehartiging heeft ervoor gezorgd dat ze bij Voorall aan de slag is gegaan. Met haar bevlogenheid heeft Claudia veel content gegenereerd over toegankelijkheid op de sociale media. Hierdoor heeft ze ervoor gezorgd dat het aantal volgers op de kanalen fors is gegroeid! Momenteel is Claudia een praktische handleiding aan het ontwikkelen zodat wij haar goede werk hierin kunnen overnemen.

Naast het creëren van sociale mediaberichten is Claudia ook betrokken geweest bij diverse gesprekken en discussies waarin haar mening is gevraagd omtrent inclusiviteit en toegankelijkheid. Zo heeft ze deelgenomen aan gesprekken met de gemeente Den Haag over stagediscriminatie voor mensen met een beperking; heeft ze haar mening gedeeld over werken met een beperking; en hielp ze mee in een inspiratielezing.

Claudia geeft aan dat ze veel heeft geleerd bij Voorall: ‘Bij Voorall heb ik het gevoel dat ik serieus genomen wordt. Ze geven mij de ruimte en de tijd om te leren. Ik weet nu ook dat ik verder wil gaan kijken naar de wereld van belangenbehartiging.’

Bij Voorall staan we altijd open voor stagiairs in communicatie, beleid, administratie of soortgelijks. Wil jij ook als stagiair bij Voorall aan de slag? Neem contact met ons op voor de mogelijkheden!

Bas Franck, audioloog bij Audiologisch centrum Auris in Rotterdam vertelt in een interview met Tineke van Werven van Voorall over omgaan met gehoorproblemen bij dementie. In Den Haag is Kentalis het audiologische centrum.

Als we ouder worden gaan we slechter horen. Dat is voor iedereen vervelend. Voor iemand met dementie kan het zorgen voor extra eenzaamheid en verwarring.

Op de foto staat Nel, de moeder van Tineke. Nel heeft Alzheimer en is slechthorend. Zij is heel blij dat zij door gehoorapparaten weer kan horen. Omdat zij haar gehoorapparaten kwijtraakt heeft Tineke ze in haar ketting genaaid.

Bas vertelt dat hij bij toeval audioloog is geworden. Zijn interesse en studie in geluid en muziek en wis- en natuurkunde bleken een goede combinatie voor het vak van audioloog: "Als audioloog kom ik vooral met mensen in contact die allerlei soorten gehoorbeperkingen hebben. Een KNO-arts kijkt meer medisch, of je ziek bent aan het oor. Is het erfelijk? Komt het door medicatie? Als audioloog kijk ik meer welke beperking het gehoorverlies geeft en hoe dat zo goed mogelijk gecompenseerd kan worden. Bij sommige aandoeningen kan de KNO-arts goed helpen, soms kan de arts een medicijn geven of een operatie uitvoeren."

Je krijgt gehoorapparaten via de winkel van een audicien. Wordt het ingewikkelder, bijvoorbeeld bij tinnitus, oorsuizen of in combinatie met andere beperkingen, dan komt de audioloog in beeld. De huisarts of de KNO-arts kan je doorverwijzen naar een audioloog. De kosten voor een audiologisch centrum, worden net als de KNO-arts vergoed uit de basisverzekering. Alleen je eigen risico moet je betalen.

Mensen met dementie bijvoorbeeld kunnen slecht scoren op de gehoortest bij de audicien. Het kan lastig zijn om na te gaan of iemand niet goed kan horen of niet goed begrijpt bijvoorbeeld door dementie. De signalen kunnen op elkaar lijken. Een typisch teken van slechthorendheid is dat mensen naar de mond kijken van de persoon die spreekt. Ook als mensen steeds vragen: ‘Wat zeg je?’ Of ‘Praat eens wat harder, ik kan je niet verstaan.’ Sommige klanken lijken op elkaar zoals bijvoorbeeld fiets en vies. Daardoor begrijpt iemand niet meer goed waar het gesprek over gaat.

Een audiologisch centrum heeft verschillende testen en kan meer tijd nemen voor de persoon met dementie. Dat is belangrijk om een gehoortest te doen of een gehoorhulpmiddel beter af te kunnen stemmen op de gehoorbeperking.

Uit position statement van de BSA uit 2024 wordt in elk geval aangegeven dat hoortoestellen kunnen helpen om makkelijker te communiceren en dat daarmee het brein minder hard hoeft te werken. Ook kunnen mensen die heel slecht horen en niks doen auditieve hallucinaties krijgen. Dat kan zeker bij iemand met dementie angst oproepen. Als mensen niet meer kunnen verstaan wat anderen zeggen, dan trekken zij zich terug. Daarmee versterken zij helaas de achteruitgang.

In het begin moeten mensen wennen aan een gehoorapparaat of ander hulpmiddel. De hersenen zijn de geluiden niet meer gewend. "Dan kun je zelfs schrikken van een pakje papieren zakdoeken dat je open maakt. Het knettert dan," weet Tineke uit eigen ervaring. Zij draagt gehoorapparaten. Tineke is hier heel blij mee ook al is het niet overal een oplossing voor. Zo kan Tineke woorden die op elkaar lijken nog steeds niet van elkaar onderscheiden.

Bas vult aan dat er naast een hoortoestel ook eenvoudige zogenaamde hoorhulpen bestaan. Dat is een koptelefoon met versterker. Of dat de partner van de slechthorende een clip microfoon gebruikt. Dan kan het paar makkelijker met elkaar communiceren. Een nadeel  is dat het een 1 op 1 systeem  is. In gezelschap kun je het wel gebruiken maar het is niet ideaal, want dan moet je de microfoon doorgeven. Vraag naar de mogelijkheden in de hoorwinkel (Audicien).

Wat helpt als je met iemand in gesprek bent die slechthorend en dementerend is?

Het is belangrijk om iemand te ondersteunen. Dat kan op de volgende manieren:

• Een rustig plekje zoeken om te gaan zitten. Je doet mensen geen plezier met een gesprek met meerdere pratende mensen aan tafel.
• Dichtbij gaan zitten.
• In het licht gaan zitten, dan kan de persoon die slechthorend is beter jouw gezichtsuitdrukkingen zien en makkelijker de bewegingen van je mond volgen (spraak afzien)
• Iemand aankijken.
• Langzamer gaan praten. Dat is niet alleen belangrijk bij slechthorend zijn maar ook bij dementie. Want door dementie is het moeilijker te begrijpen wat er gezegd wordt.
• Duidelijk praten (articuleren).
• Vertellen wie je bent en inleiden over welk onderwerp je het gaat hebben.
• Zoeken naar andere mogelijkheden voor contact. Bijvoorbeeld samen een fotoboek bekijken of een leuke activiteit gaan doen, zodat er niet zoveel gepraat hoeft te worden. Denk aan wandelen, samen eten, een kopje koffie drinken, dingen bekijken die je mooi vindt e.d.
• Een persoon, zeker iemand met dementie, loopt het risico gehoorapparaten kwijt te raken. Om dit te voorkomen kun je de gehoorapparaten vastnaaien in een ketting of vastmaken aan kleding.

In de komende nieuwsbrieven vindt je een ervaringsverhaal, een handreiking voor het indoen van gehoorapparaten en een artikel over de oorzaken van slechthorendheid en hoe je het herkend.